μόνο(ς)

έβαλα το χέρι μου στο βρακί μου (απλά αυτό, τίποτε άλλο), και πριν να συνεχίσω το διάβασμα έπρεπε να πάω να πλύνω τα χέρια μου.

πήγα στο μπάνιο, που είναι αρκετά μακριά από το δωμάτιο και άναψα το φως.

μέχρι να ανάψει το φως στεκόμουν μπροστά στον καθρέφτη, έτοιμος να ανοίξω την βρύση.

για μία στιγμή πίστεψα πως δεν ήταν ο εαυτός μου αυτό που έβλεπα.

άνοιξε το φως και πρόλαβα να δω τις κόρες των ματιών μου να κάνουν την κίνηση όταν τους σκάει ήλιος. μάλλον φως.

ήταν σαν μέδουσες που κολυμπάνε.

ένιωσα τον εαυτό μου να αφήνει το σώμα μου, άκουγα την παρέα στο διπλανό σπίτι να τρώνε και να χαίρονται. τους κοίταξα αλλά δεν πρόλαβαν ούτε καν να με κοιτάξουν.

δεν πρέπει να τους ένοιαζε.

σίγουρα δεν ενοχλήθηκαν, αλλά φάνηκαν πολύ ευτυχισμένοι. ένας άντρας όρθιος και άλλος κόσμος στο τραπέζι, χαμογελαστοί όλοι.

που είμαι? τι κάνω εδω?

το καλοκαίρι που δούλευα, το σκεφτόμουν συνέχεια αυτό. να κάνω αυτό που μου αρέσει.

το παράξενο είναι ότι ακόμα το σκέφτομαι.

μου αρέσει όταν φέυγει ο εαυτός μου από μένα, μακάρι να ήταν για πάντα έτσι. νιώθω σαν να κάθομαι και να κοιτάω ένα τεράστιο βάρος να πέφτει επάνω μου, και είναι τόσο παράξενο που απλά κάθομαι και το κοιτάω. είναι τόσο βαρύ που με κάνει να διαλύομαι, σαν να θέλω όμως να γίνει αυτό. νιώθω το κεφάλι μου ελαφρύ και τα χέρια μου ζεστά και μαλακά. νιώθω όλες τις αποφάσεις που πήρα να κάθονται από πάνω μου και να με πατάνε μέσα στην θάλασσα, μέχρι να μην μπορώ να πάρω ανάσα. έχει τόσες μέρες, βδομάδες που κοιμάμαι πολύ λίγο. νιώθω περήφανος γι' αυτό. πιό πολύ από πολλά άλλα. έχω ξεχάσει πως είναι να θυμάμαι τα όνειρα που βλέπω όταν κοιμάμαι. κάποτε κοιμόμουν πολλές ώρες και έβλεπα πολλά, παράξενα όνειρα. δεν ξέρω ποιός είμαι πιά.

ξαναέκλεισα το φως και γύρισα στο δωμάτιο.

δεν πρόλαβα να σκουπίστω.

είναι πολύ κουραστικό αυτό με τα χέρια μου και τα βρακιά μου πάντως.

μου φαίνεται πως κάτι χάνω. σιγά σιγά σιγά. κάτι χάνω.