15.7.09

τρέξιμο

θέλω ειλικρινά να βρω έναν άνθρωπο που εθίστηκε στον μουρακάμι για να μου πει πως τον ξεπέρασε από την στιγμή και μετά που τελειώσαν τα βιβλία του.

θυμάμαι σχεδόν κάθε μέρα μία απίστευτη σκηνή από το σπούτνικ σουίτχαρτ (που είναι και ένα σορτ στόρι, δεν θυμάμαι ποιό), που κοιμάται ο πρωταγωνιστής σε ένα ελληνικό νησί, και ξυπνάει από μία μουσική, και σηκώνεται και ανεβαίνει κάτι κορφοβούνια και βγαίνει στο άπειρο. απίστευτο. πωπω.

σκέφτομαι πόσο ποταπό φαίνεται όπως το έγραψα πιό πάνω και πόσο τέλειο είναι πραγματικά που καταλαβαίνω γιατί ο μουρακάμι είναι συγγραφέας και εγώ χοντρός.

αλλά υπάρχει ελπίδα. ο χαρούκι ξεκίνησε το τρέξιμο στα 33 του. με πρόχειρους υπολογισμούς έχω ακόμα 7 χρόνια μπροστά μου γεματά παγωτά, μακντόναλντς και χημικά κρύα τσάγια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου